سرود بی‌قراری

درباره‌ی کتاب:

«سرود بی‌قراری» ترجمان توفندگی و خستگی‌ناپذیری ذهنیت شاعرانه و تحرک و ناآرامی شعری است که در درازنای زمان میان درون‌گرایی و من محوری، و برون‌گرایی و انسان و جهان‌اندیشی، پیوسته در رفت و واگشت است. این سرود، «آوازجان» آن شاعری نیز هست که کلام خودجوش و خیال‌انگیز و نیز خودآگاه و متعهد او هر دم جلوه‌گاه انفعالات تلخ و شیرین نفسانی و مشغله‌ها و پرس و جوهای مداوم هستی شناختی می‌باشد. به این لحاظ، «سرود بی‌قراری» پیام آور یک جنب و جوش و ناآرامی وقفه‌ناپذیر در سطوح ذهنی و فکری، روانی و منشی، و اجتماعی و هستی شناختی است.