درباره‌ی کتاب:

پهنه‌ی وسیعی از تجربه‌ی هنر معاصر ریشه در دو جریان مهم هنر مفهومی و مینیمالیستی دارد که به‌طور موازی در سال‌های دهه ۱۹۶۰ به ظهور رسیدند. این دو جریان ساختارشکن، رویکرد مدرنیستی در هنر را از زوایای مختلف به چالش کشیده و با تردید در اندیشه‌های زیبایی‌‌ شناختی و نگاه شهودی به هنر، به جستجوی شیوه‌ها و رسانه‌های نوین هنری در ورای دیدگاه‌های سنتی پرداختند. ره‌ آورد آنها انقلابی بود در مفهوم و ساختار هنر که منشاء ظهور تلقی بسیار متفاوتی از ماهیت شیء هنری و فرایند آفرینش‌ آن شد.