درباره‌ی کتاب:

شب اول بر ماسه‌ها، هزارها فرسنگ دور از آب و آبادى خوابیدم. تک افتاده‌تر از کشتى شکسته‌اى بر کَلَکى در اقیانوس بودم. حالا تصور کنید صداى طرفه و ضعیفی که با دمیدن آفتاب بیدارم کرد تا چه اندازه دور از انتظار بود. صدا گفت: به‌زحمت… برایم گوسفندى نقاشى کن! – ببخشید؟ – برایم گوسفندى نقاشى کن… انگار که صاعقه به من زده باشد بر پا جستم. چشم‌هایم را مالیدم و درست نگاه کردم. آدمک نازى را دیدم سراپا غریب و عجیب که جدى براندازم مى‌کرد.