نوشتن با قیچی

نوشتن با قیچی سه حال و هوا را از سر گذرانده است:
1. دریافتن موسیقی قیچی كه طی آن تیزگوش فرا‌دادن ضروری بود.
2. آنگاه ساختارش كه خانهٔ قیچی در دنیاست.
3. واپسین كار شایسته، حكایتی ظریف تافته و بافته شود.
هر چند فكری در آغاز كوچک بنماید، دقت و مراقبه‌‌‌ی بیشتری برای پروراندن آن می‌طلبد. مثل ساعت‌ساز یا جواهرپرداز به كار میدانی قیچی‌ها پرداختیم تا مبادا خطایی كوچک یافته‌‌مان را زخم بزند. با این آرزو كه حكایت قیچی در جان خواننده خانه كند و او را نیز به‌ آفرینش در خیال و ساخت و ساز دنیاهایی دیگر فرا بخواند.