بن

یکی بود یکی نبود، غیر از صدا هیچی نبود. در شهر قصه‌ها هر کلمه جای خود را داشت. بعضی کلمه‌ها “پدر“ بودند، بعضی “مادر،“ یکی “معلم“ بود، و دیگری “شاگرد“. حروفِ کوچولو با آوای ویژه خود به‌دنیا می‌آمدند مانند “چ“،“خ“،“ک“،“گ“،“ی“،“ژ“. آن‌ها در آغازِ راهِ کلمه شدن صدای منحصر به فرد خودشان را می‌شناختند.